Woorden kunnen allomorfie vertonen, zoals wordt geïllustreerd door de volgende woordparen:

Dan is er dus sprake van woordallomorfie. Woorden kunnen optreden als basiswoorden van gelede woorden. We duiden woorden in die rol aan met de term stam. In het woord broederschap bijvoorbeeld is broeder de stam. Er zijn veel woorden die geen allomorfie vertonen als ze als zelfstandig woord gebruikt worden, maar wel, als ze deel zijn van een geleed woord. In dat geval spreken we van stamallomorfie. We behandelen woordallomorfie en stamallomorfie in onderlinge samenhang omdat er een verband bestaat tussen die twee. Het woord broeder bijvoorbeeld heeft de allomorf broer. De keuze tussen die twee als bouwstenen voor gelede woorden is niet vrij: we hebben bijvoorbeeld wel het woord broederschap, maar niet het woord broerschap, en naast goeierd kennen we niet het woord goederd. Ook in veel samenstellingen is de keuze van een allomorf als bouwsteen niet vrij. Zo hebben we naast de samenstelling broederdienst geen samenstelling broerdienst.

Bij een aantal woorden is er sprake van allomorfie die alleen als stamallomorfie fungeert. Dat geldt bijvoorbeeld voor de klinkeralternantie in het woordpaar spel/spelen. De gespannen klinker e treedt op in de stam van de meervoudsvorm spelen, en in die van het afgeleide werkwoord spelen, maar niet in een allomorf van het woord spel die als zelfstandig woord kan optreden.