Het werkwoord beginnen wordt in de standaardtaal altijd verbonden met een infinitief met te. Het getalsonderwerp van beginnen is tevens het geïmpliceerd onderwerp van de infinitief. Zowel in onvoltooide als in voltooide tijden kan beginnen groepsvormend en niet-groepsvormend gebruikt worden. De voorkeur voor groepsvormend of niet-groepsvormend gebruik is in de verschillende delen van het taalgebied niet dezelfde. Voorbeelden zijn:

In de voltooide tijden komt in plaats van een vervangende infinitief ook soms een deelwoord voor (quasi-groepsvormend gebruik: vergelijk [18.5.1.2/1], categorie [c ]). Naast een zin als 2a is dus ook mogelijk:

Regionaal (met name in het westelijke deel van België) wordt een infinitief zonder te gebruikt als beginnen in de eindgroep staat, hetzij als infinitief of vervangende infinitief, hetzij als achter-pv in de indicatief presens meervoud (vergelijk [18.5.4.17/2]); zie respectievelijk de voorbeelden:

Die mogelijkheid bestaat niet als beginnen vóór-pv is:

Zie ook [18.5.4.1/ii].