Nevenschikking van constituenten komt vooral voor bij commentariërende, additieve en intensiverende aaneenschakelingen. Voorbeelden van het eerste type zijn:

Meer dan één commentaar (dus een meerledige nevenschikking) is hier uitzonderlijk, maar niet onmogelijk, bijv.:

Ook additieve aaneenschakelingen kunnen uit meer dan twee leden bestaan; plus is dan gebruikelijker dan en (6a en 6b). Weglating van een voegwoord is onmogelijk; dit geldt zowel voor en als voor plus (6c):

Bij de intensiverende aaneenschakelingen zijn combinaties van meer dan twee leden niet erg gebruikelijk, maar wel mogelijk. Een voorbeeld is 7a. Alle leden behalve het eerste moeten in dat geval voorafgegaan worden door het voegwoord (7b):

Als leden van een intensiverende conjunctie komen vooral voor: meervoudige substantieven die een hoeveelheid noemen, adjectieven in comparatiefvorm en werkwoorden (zie de voorbeelden in [26.1.1.5]). Daarnaast is er nog de veel voorkomende herhaling van door en in, zoals in: