Voornaamwoordelijke bijwoorden komen ook gesplitst voor (zie hierover [8·7·4]). In plaats van een heel voornaamwoordelijk bijwoord kan in dat geval ook alleen het eerste stuk op de eerste zinsplaats staan. Het tweede stuk van het voornaamwoordelijk bijwoord staat dan achteraan in het middenstuk (zie [21·5·2·2]).

Voorbeelden van voornaamwoordelijke bijwoorden met vragende en aanwijzende functie in respectievelijk de ongesplitste en de gesplitste vorm zijn:

Vragende voornaamwoordelijke bijwoorden met als tweede lid naartoe, heen, langs of vandaan kunnen niet of nauwelijks in hun geheel op de eerste zinsplaats voorkomen. Splitsing is dan met andere woorden (nagenoeg) verplicht. Vergelijk:

Zie voor meer voorbeelden [8·7·4/2].

Het eerste stuk van een gesplitst vragend voornaamwoordelijk bijwoord staat overigens verplicht op de eerste zinsplaats. Het eerste stuk van een gesplitst aanwijzend voornaamwoordelijk bijwoord kan ook andere plaatsen in de zin innemen. Zie verder bij het middenstuk ( [21·4·2]).

Ook het eerste stuk van een voornaamwoordelijk bijwoord dat betrekking heeft op een zinsdeel verderop in de zin (vergelijk de gevallen in [21·3·2·1/i5]), kan voorop staan. In voorbeeld 5 heeft het bijwoord betrekking op de naamwoordelijke constituent een groot deel met de functie van lijdend voorwerp.