Met een vergrotende trap wordt aangegeven dat een bepaalde bijzonderheid bij twee of meer (groepen van) zelfstandigheden niet in dezelfde mate aanwezig is. Voorbeelden van een dergelijke vergelijking zijn:

De vergelijking kan impliciet zijn, zoals in de zinnen 1 en 2, of expliciet zoals in de zinnen 3 en 4. In het laatste geval gebruikt men na het adjectief in de vergrotende trap - maar niet steeds direct erna(zie 21.7.3.2.2) - een bepaling ingeleid door één van de voegwoorden dan of als [10.3.14.5]. Een opeenvolging van twee keer als wordt liefst vermeden, bijv.:

Om aan te geven dat een bepaalde zelfstandigheid een bijzonderheid in mindere mate heeft, gebruikt men de constructie 'minder + adjectief in de stellende trap (+ dan/als)'. Voorbeelden hiervan zijn:

Bij een onderlinge vergelijking van bijzonderheden van één en dezelfde zelfstandigheid, gebruikt men de met meer omschreven vorm van de vergrotende trap(zie 6.4.3.1.2, sectie 3).

In correlerende groepen met een vergrotende trap wordt steeds het tweeledige voegwoord van verhouding hoe...hoe gebezigd(zie 10.3.13, sectie 2), bijv. hoe langer hoe beter, hoe later op de avond hoe schoner volk (zegswijze), hoe hoger hoe droger.

Een zogenaamde absolute of onechte vergrotende trap treft men aan in gevallen als een ietwat oudere vrouw (eufemistisch voor 'een oude vrouw'), de jongere generatie ('de jongeren'), de hogere standen ('de aanzienlijken'), een hogere macht ('een macht die boven ons gesteld is'), de betere film. Het vergelijkingsmoment is hierbij niet meer duidelijk aanwezig.