Bij een vergelijking van twee of meer (groepen van) zelfstandigheden gebruikt men de stellende trap van het adjectief om aan te geven dat de door het adjectief uitgedrukte bijzonderheid in gelijke mate aanwezig is. Dit gebeurt door middel van de volgende constructie: net zo/even + adjectief + als. Als voegwoord in deze constructie komt uitsluitend als voor. Voorbeelden zijn:

De gelijkheid kan natuurlijk ook ontkend worden, bijv.:

Op dezelfde manier als hierboven aangegeven kan men twee bijzonderheden van één en dezelfde grootheid met elkaar vergelijken 6a hoewel men toch liever 6b zal zeggen:

In geijkte vergelijkingen - waarnaast vaak een samengesteld adjectief bestaat - wordt zo gebruikt in plaats van net zo; soms kan zo achterwege gelaten worden. Voorbeelden:

Ook bij een gewone ontkenning wordt zo gebruikt (zie 4 en 5). Regionaal (vooral in België) gebruikt men ook wel zo in andere gevallen, bijv.:

Als men de gelijkheid heel exact wil aangeven gebruikt men precies zo, bijv.:

(Net) zo en even zijn overigens niet zonder meer door elkaar te gebruiken. In de zojuist vermelde geijkte vergelijkingen wordt bij voorkeur zo gebezigd, maar mogelijk is ook wel even groen als gras. Vergelijk ook nog de zinnen 12a en b. In zin 12a worden beide bomen met elkaar onderling vergeleken. We gebruiken dan even. Als men echter een groep van zelfstandigheden (in casu deze beide bomen) met een andere zelfstandigheid wil vergelijken is een aanvulling met als nodig. Zin 12b is als vergelijking alleen mogelijk met de aanvulling als... na zo hoog (zoals in 12c):