|
|
Deelwoorden en infinitieven met te
|
[ 14·5·1·2 ]
|
|
In plaats van een adjectivische constituent kan als voorbepaling bij een
substantief ook een deelwoord of een infinitief met te
voorkomen. Zie de volgende voorbeelden (in de (a) -voorbeelden
staat telkens een adjectivische constituent, in de (b)
-voorbeelden een op overeenkomstige wijze gebruikt deelwoord of een
infinitief):
|
(1a)
|
Richards twee grote honden
|
|
(1b)
|
Richards twee blaffende honden
|
|
(2a)
|
een slecht plan
|
|
(2b)
|
een mislukt plan
|
|
(3a)
|
die nieuwe wegen
|
|
(3b)
|
die geasfalteerde wegen
|
|
(4a)
|
de lastige problemen
|
|
(4b)
|
de te verwachten problemen
|
Over de relatie tussen attributief gebruikte deelwoorden met een nog
duidelijk werkwoordelijke betekenis (zoals in de voorbeelden hierboven) en
zogenaamde deverbatieve adjectieven zie men
.
Tegenwoordige deelwoorden, evenals voltooide of passieve deelwoorden en
infinitieven die niet op -en (met sjwa) uitgaan, worden net
als adjectieven in bepaalde gevallen verbogen (zie
). Vergelijk met (4b) bijv.:
|
(5)
|
de te voorziene problemen
|
Een attributief (als voorbepaling) gebruikt tegenwoordig deelwoord zoals in
(1b) heeft een actieve betekenis ('de honden blaffen').
Datzelfde geldt voor een voltooid deelwoord van een onovergankelijk
werkwoord zoals in (2b) ('het plan mislukt/is mislukt'). In
een geval als (3b) is een passief deelwoord op dezelfde wijze
als een adjectief gebruikt. De betekenis is dan ook passief ('de wegen
werden/zijn geasfalteerd (geworden)'). Het gaat hier om overgankelijke
werkwoorden.
Ook de combinatie te + infinitief heeft in de regel een
passieve betekenis, maar daar komt een modaal betekenisaspect bij (meestal
'kunnen', soms 'moeten'; vergelijk
). De betekenis van de naamwoordelijke constituent waarin de infinitief
met te voorkomt, is dus te omschrijven als '(substantief)
die/dat + passief deelwoord + vorm van kunnen of
moeten + worden'. Voorbeelden met de modale
betekenis '... kunnen worden' zijn:
|
(6)
|
Dat was een moeilijk te voorzien probleem.
|
|
(7)
|
In niet mis te verstane bewoordingen waarschuwde de voorzitter
voor de gevolgen.
|
|
(8)
|
Wegens de niet te overziene consequenties werd besloten van het
plan af te zien.
|
|
(9)
|
Het aanbod was onvoldoende afgestemd op de gezien de huidige trend normaal
te verwachten vraag.
|
Voorbeelden waarin de modale betekenis '...moeten worden' meer
voor de hand ligt, zijn:
|
(10)
|
De regering kon het maar niet eens worden over de te nemen
maatregelen.
|
|
(11)
|
In een nog nader uit te werken hoofdstuk over de buitenlandse
politiek in het interbellum zal dieper op deze kwestie worden ingegaan.
|
In het geval van (10) is ook de interpretatie met '...
kunnen worden' mogelijk.
In de regel gaat het om infinitieven van overgankelijke of een
overgankelijk gebruikte werkwoorden. Toch kan men in literatuurverwijzingen
met betrekking tot een aangehaald boek of artikel geregeld aantreffen:
(nog) te verschijnen. De betekenis van de op die manier
gebruikte infinitief is actief: 'het boek/artikel dat (nog) moet
verschijnen'. Het werkwoord verschijnen is onovergankelijk.
Daarom acht niet iedereen dit geval acceptabel Nederlands
. Er hoeft echter geen bezwaar tegen gemaakt te worden.
Opmerking
|
Een voorgeplaatste infinitief met te is niet altijd even
gebruikelijk, ook al is het werkwoord overgankelijk, bijv.:
|
(ia)
|
een moeilijk te verstane spreker
<<twijfelachtig>>
|
|
(iia)
|
een nauwelijks te begaan pad
<<twijfelachtig>>
|
|
(iiia)
|
een niet te weerstane verleiding
<<twijfelachtig>>
|
In deze gevallen is het veel gewoner om een adjectief op
-baar te gebruiken, dus respectievelijk:
|
(ib)
|
een moeilijk verstaanbare spreker
|
|
(iib)
|
een nauwelijks begaanbaar pad
|
|
(iiib)
|
een onweerstaanbare verleiding.
|
|
|
|
|
|
|