Achterwaartse samentrekking   [ 27·5·3·2 ]   Toepassing van de algemene regels van resulteert in zinnen als: (1) Hij zei dat Jos op de bánk (-) en dat Pat op het béd lag. (2) Hoe kan hij beweren dat Billy korte stóp (-) en dat Jimmy eerste hónkman zou zijn? (3) Hij vroeg zich af of gewest Noord Bóómsma (-) en of gewest Zuid-Oost Smééts zou kiezen. (4) Het is de gewoonte dat ik voor hém (-) (-) en dat hij voor míj de kaarten schudt. Voorbeelden waarin ook stukken van zinsdelen samengetrokken worden: (5) Hij vroeg me niet of hij een beroep kon doen óp (-) maar of hij gebruik kon maken ván die informatie. (6) Ik dacht dat Jan twéé (-) en dat Dirk dríe nieuwe boeken had. (7) Die dame vroeg hoe je naar Wést- en hoe je naar Oóst-Afrika moest reizen. (8) Jans mededeling morgen niet te kúnnen (-) en ook niet te mógen gaan zwemmen, kwam niet helemaal onverwacht. (9) Toen ik gisteren mócht (-) en toen ik vanmorgen móest koken, dacht ik daar het mijne van. Zoals uit de voorbeelden blijkt, krijgen het laatste restant en de parallelle delen in de volgende leden extra klemtoon.