Weglating van het hele gezegde   [ 27·5·2·2·ii·4 ]   In overeenstemming met de in , [4] gegeven algemene regel dat er voorwaarts alleen (combinaties van) zinsdelen kunnen worden samengetrokken - afgezien van de persoonsvorm - moeten gemeenschappelijke werkwoordelijke gezegdes die uit meer dan alleen een persoonsvorm bestaan, in hun geheel worden samengetrokken. Vergelijk: (24a) Wij zullen jullie niet kunnen helpen, maar jullie (-) ons ook niet (-) (-). (24b) Wij zullen jullie niet kunnen helpen, maar jullie zullen ons ook niet (-) (-).   <<uitgesloten>> (24c) Wij zullen jullie niet kunnen helpen, maar jullie zullen ons ook niet kunnen (-).   <<uitgesloten>> Andere voorbeelden: (25) Hij hoorde de rietstengels ruisen en zij (-) de zee (-). (26) In Sneek zijn de inleidingen gehouden en in Langweer (-) de discussies (-). (27) Wie wil Janus uitnodigen en wie (-) Marie (-)? (28) François liet zijn vrouw de kelder schoonmaken en Bernard (-) zijn dochter de zolder (-). (29) Hij zal een gedicht proberen te schrijven en zij (-) een roman (-) (-). (30) Berta wil strips gaan lezen en haar zusje (-) religieuze publikaties (-) (-). Gezegdes met slechts ten dele gemeenschappelijke werkwoordelijke aanvullingen kunnen niet worden samengetrokken: (31) Lut heeft zitten lezen en Walter (-) (-) drinken.   <<uitgesloten>> Bij naamwoordelijke gezegdes kan het hele gezegde worden weggelaten, maar ook alleen het (hele) werkwoordelijke deel. Het laatste komt bijv. voor in: (32) Ik was gisteren ziek en jij (-) eergisteren afwezig. (33) Hun zoon is trambestuurder geworden en hun dochter (-) hoogleraar (-). Het naamwoordelijk gezegde wordt in zijn geheel weggelaten in bijv.: (34) Ik was gisteren ziek en jij (-) eergisteren (-). (35) Hun zoon is trambestuurder geworden en hun dochter (-) ook (-) (-). Bij weglating van het naamwoordelijk deel wordt ook het hele werkwoordelijk deel weggelaten, bijv.: (36) Ik ben gisteren ziek geweest en jij (-) eergisteren (-) (-). (37) Het zwembad zal vandaag al om 4 uur gesloten zijn en (-) morgen om 3 uur (-) (-). Het feit dat gemeenschappelijke persoonsvormen altijd samengetrokken kunnen worden, maakt samentrekkingen als de volgende mogelijk, waarin van de gezegdes alles resteert wat geen persoonsvorm is: (38) Moeder is gaan zitten en vader (-) blijven staan. (39) Jan had zakenman moeten worden en Piet (-) ambtenaar moeten blijven.