tegen-   [ 12·2·2·2·ii·22 ]   Naargelang van de betekenis van het bijwoord tegen kunnen twee groepen scheidbare werkwoorden onderscheiden worden. [1]  Samenstellingen die in betekenis overeenkomen met vormingen met toe- . De werkwoorden met toe- worden in de gesproken taal gemakkelijker gebruikt dan die met tegen-. Het procédé is niet productief. We noemen de volgende werkwoorden: tegenademen, tegenblaffen, tegenblikken, tegenblinken, tegendraven, tegengaan, tegengapen, tegengolven, tegenknikken, tegenlachen, tegenrollen, tegenrukken en tegenstralen . Soms kan tegen- vervangen worden door tegemoet-, bijv. tegemoetgaan, tegemoetlopen, tegemoetlachen . [2]  In andere werkwoorden met tegen- zit het betekeniselement 'in strijd met', 'in reactie op' besloten. Dit procédé is niet productief. We noemen de volgende werkwoorden: tegenhouden, tegenkanten, tegenmaken, tegenspelen, tegenspreken, tegenpruttelen, tegenwerken, tegenwerpen . Tegenkomen ('ontmoeten; aantreffen') en tegenstaan ('mishagen') behoren niet tot één van de genoemde groepen.