boven-   [ 12·2·2·2·ii·6 ]   Het bijwoord boven komt maar bij een beperkt aantal scheidbare werkwoorden voor. Het duidt een richting aan, bijv. in bovenkomen, bovenkrijgen, bovenspartelen , soms een plaats, bijv. in bovendrijven, bovenliggen (bijv. bij een worsteling). Het procédé is niet-productief. Opmerking 5 Ten aanzien van de omschrijving met naar boven geldt m.m. hetzelfde als wat over binnen- gezegd is .