Mogen   [ 2·3·6·3 ]   infinitief mogen indicatief presens enkelvoud 1 ik mag meervoud 1 we mogen 2 je mag 2 jullie mogen 2 u mag 2 u mag * Beperkt tot archaïsch taalgebruik . u moogt * Beperkt tot archaïsch taalgebruik . u moogt 2 ge moogt 2 ge moogt 3 hij mag 3 ze mogen indicatief imperfectum enkelvoud 1 ik mocht meervoud 1 we mochten 2 je mocht 2 jullie mochten 2 u mocht 2 u mocht 2 ge mocht 2 ge mocht 3 hij mocht 3 ze mochten conjunctief presens enkelvoud 1 en 3 moge meervoud mogen voltooid deelwoord gemogen * Deze beide vormen zijn weinig gebruikelijk. gemoogd * Deze beide vormen zijn weinig gebruikelijk. gemocht Opmerking Van dit werkwoord ontbreken de imperatief en het tegenwoordig deelwoord.