Kunnen   [ 2·3·6·2 ]   infinitief kunnen indicatief presens enkelvoud 1 ik kan meervoud 1 we kunnen 2 je kunt 2 jullie kunnen * Weinig gebruikelijk. jullie kunt kun je * De gebruikswaarde van je kan is in de verschillende delen van het taalgebied niet dezelfde. In Nederland geldt je kan doorgaans als informeel . Heeft je de algemeen verwijzende betekenis 'men', dan komt de combinatie je kan ook in de standaardtaal voor. In België wordt je kan niet als informeel taalgebruik beschouwd. De combinatie komt vooral in gesproken taal voor. je kan 2 u kunt 2 u kunt * Geldt in Nederland als informeel , in België daarentegen niet. De combinatie komt vooral in gesproken taal voor. Vergelijk de vorige opmerking. u kan * Geldt in Nederland als informeel , in België daarentegen niet. De combinatie komt vooral in gesproken taal voor. Vergelijk de vorige opmerking. u kan 2 ge kunt 2 ge kunt 3 hij kan 3 ze kunnen indicatief imperfectum enkelvoud 1 ik kon meervoud 1 we konden 2 je kon 2 jullie konden 2 u kon 2 u kon 2 ge kondt 2 ge kondt 3 hij kon 3 ze konden tegenwoordig deelwoord kunnend(e) voltooid deelwoord gekund Opmerking Van dit werkwoord ontbreken de conjunctief en de imperatief.