Hebben   [ 2·3·6·1 ]   infinitief hebben indicatief presens enkelvoud 1 ik heb meervoud 1 we hebben 2 je hebt 2 jullie hebben * Weinig gebruikelijk. jullie hebt heb je 2 u hebt 2 u hebt * U heeft geldt als enigszins formeler dan u hebt . u heeft * U heeft geldt als enigszins formeler dan u hebt . u heeft 2 ge hebt 2 ge hebt 3 hij heeft 3 ze hebben indicatief imperfectum enkelvoud 1 ik had meervoud 1 we hadden 2 je had 2 jullie hadden 2 u had 2 u had 2 ge hadt 2 ge hadt 3 hij had 3 ze hadden conjunctief presens enkelvoud 3 hebbe imperatief enkelvoud heb meervoud hebt tegenwoordig deelwoord hebbend(e) voltooid deelwoord gehad