Nevenschikking van constituenten   [ 26·1·2·1 ]   1 Nevenschikking van constituenten komt vooral voor bij commentariërende, additieve en intensiverende aaneenschakelingen. Voorbeelden van het eerste type zijn: (1) Hij heeft een auto gekocht, en wel een Cadillac. (2) Ze heeft een ring gekregen, en nog wel een van wit goud. (3) Marja droeg een gele - en geen rode - jurk. (4) Volgende week - en wel van 2 tot 4 oktober - moet ik naar een congres. Meer dan één commentaar (dus een meerledige nevenschikking) is hier uitzonderlijk, maar niet onmogelijk, bijv.: (5) Hij kocht een auto, en nog wel een Cadillac, en nog wel een met gouden wieldoppen.   2 Ook additieve aaneenschakelingen kunnen uit meer dan twee leden bestaan; plus is dan gebruikelijker dan en: (6a) Twee plus twee plus zeven is elf. (6b) Twee en twee en zeven is elf. Weglating van een voegwoord is onmogelijk; dit geldt zowel voor en als voor plus: (6c) Twee, twee plus/en zeven is elf.   <<uitgesloten>>   3 Bij de intensiverende aaneenschakelingen zijn combinaties van meer dan twee leden niet erg gebruikelijk, maar wel mogelijk. Een voorbeeld is: (7a) We gingen hoger en hoger en hoger. Alle leden behalve het eerste moeten in dat geval voorafgegaan worden door het voegwoord: (7b) We gingen hoger, hoger en hoger.   <<uitgesloten>> Als leden van een intensiverende conjunctie komen vooral voor: meervoudige substantieven die een hoeveelheid noemen, adjectieven in comparatiefvorm en werkwoorden (zie de voorbeelden in ). Daarnaast is er nog de veel voorkomende herhaling van door en in, zoals in: (8) Het is een door en door braaf kind. (9) Zij is in en in goed.