|
|
Globale karakterisering
|
[ 8·6·1·1 ]
|
|
De klinker in er wordt uitgesproken als een sjwa, alleen bij
nadrukkelijke uitspraak als de e van pet; als
spreektaalvariant komen d'r en (na
stemloze medeklinkers) t'r voor.
Dit is misschien het enige wat men in het algemeen van er - in
al zijn verschillende gebruikswijzen - kan zeggen. Het is al de vraag of
men wel van 'het woord er'kan spreken: de opvatting dat er
meer woorden er zijn (homoniemen) is goed te verdedigen. Een
andere vraag is tot welke woordsoort 'het woord er'gerekend
moet worden. Sommige gebruikswijzen van er hebben een
bijwoordelijk karakter, andere een voornaamwoordelijk. Taalhistorisch
gezien zijn in het modern Nederlandse er twee woorden
samengevallen: een verzwakte vorm van daar (in sommige
gevallen is er dan ook door daar te vervangen) en
een woord dat teruggaat op een genitiefvorm van een persoonlijk
voornaamwoord.
Een gezamenlijke behandeling van de verschillende gebruikswijzen van
er leek in de ANS de voorkeur te verdienen.
|
|
|
|