Zijn (wezen)   [ 2·3·6·5 ]   infinitief zijn wezen indicatief presens enkelvoud 1 ik ben meervoud 1 we zijn 2 je bent 2 jullie zijn * Weinig gebruikelijk. jullie bent ben je 2 u bent 2 u bent * Weinig gebruikelijke vormen. u is * Weinig gebruikelijke vormen. u is 2 ge zijt 2 ge zijt 3 hij is 3 ze zijn indicatief imperfectum enkelvoud 1 ik was meervoud 1 we waren 2 je was 2 jullie waren 2 u was 2 u was 2 ge waart 2 ge waart 3 hij was 3 ze waren conjunctief presens enkelvoud 3 zij> * Met name in Belgisch Nederlands . weze imperatief enkelvoud wees meervoud weest conjunctief imperfectum enkelvoud 3 ware tegenwoordig deelwoord zijnd(e) voltooid deelwoord geweest