De onderlinge volgorde van de elementen op de laatste zinsplaats   [ 21·7·4 ]   Als er op de laatste zinsplaats meer dan één element staat, wat in de praktijk niet zo frequent voorkomt, zijn voor de onderlinge volgorde de volgende tendensen waar te nemen. [1]  Bijvoeglijke bijzinnen staan vóór andere afhankelijke zinnen, bijv.: (1) Hij |wil| de mogelijkheid |onderzoeken| of de volgorde ook anders kan, als hij er nog de tijd voor heeft. [2]  Bijzinnen van graadaanduidend gevolg staan verplicht achter andere afhankelijke zinnen, bijv.: (2) Ze |heeft| het zo |betreurd| dat je wegging, dat ze de hele nacht gehuild heeft. [3]  Zinsdelen en zinsdeelstukken die zelf geen zin zijn, staan normaal vóór afhankelijke zinnen, bijv.: (3) Ze |hebben| haar |benoemd| tot penningmeester omdat ze het meest van boekhouden weet. (4) Ik |bel| jullie nog wel eens op | | deze week om jullie op de hoogte te houden. Behalve de vorm van de elementen kan ook de functie een rol spelen, zoals bij de volgende tendens. [4]  Een voorzetselvoorwerp komt vóór elementen met een andere functie, bijv.: (5) (Hij vertelde) |dat| Theo verliefd |was| op Susanne in z' n studententijd.