Vormen met aller-   [ 6·4·3·4·ii·b·1 ]   Met aller- samengestelde overtreffende trappen (van adjectieven die een subjectieve waardering uitdrukken) kunnen attributief en niet-attributief gebruikt worden, bijv.: (1) Het is een alleráárdigst kind. (= 'heel erg aardig') (2) Dat zou ik allerdwáást vinden. (= 'heel erg dwaas') (3) Een alleronnózelst iemand is 't. (= 'heel erg onnozel') (4) ' t Is wel alleronáángenaamst weer vandaag. (= 'heel erg onaangenaam') (5) Hij is weer allergráppigst. (= 'heel erg grappig'; ironisch bedoeld) (6) Hij kookt allerberóerdst. (= 'in hoge mate beroerd') Bij de vormingen met aller- kan het accent wisselen, maar in deze gevallen, die per se affectief geladen zijn, valt het accent doorgaans op het grondwoord. De vormen met aller- kunnen ook echte overtreffende trappen zijn. Dan ligt het accent gewoonlijk op aller-, bijv.: (7) (De meeste jongens zijn erg aardig, maar) Jozef is de álleraardigste van de klas. (8) Hij is het álleraardigst(e). De overtreffende trap wordt dan versterkt.